این دم آخری، ینی نزدیک تحویل سال و اینا، باید یه سری چیزا رو یادمون بره، شعار نمیدم!
مثلا میتونیم فراموش کنیم سکه ی بالای یه ملیون تومن رو امسال دیدیم، یا اینکه پسته ی 60 تومنی اصلا وجود خارجی داشته، یا حتی یه پراید پیزوری واسه ما آدم شده و قیمتش کشیده به بیست میلیون...!
بیایم این تحویل سالی... یخورده خوش باشیم... نه الکی... واقعی!
میشه، امتحان کردم و دیدم که میگم...لااقل شادروان بریم به سراغ سال جدید... با یه انرژی مازاد بر نیاز، تا حداقل وسطای راه کم نیاریم و درمونده و تو راه مونده بشیم.