اولین ها همیشه ساده نیستند

اولین پست، اما نه در طول حضورم در فضای مجازی، اینجا من اسباب کشی هم نکردم که بقیه منو گم کنن...

فقط گاهی برای تغییر ذائقه! کمیل هستم، یه آدم خیلی معمولی...! اما دوست ندارم کم عمق باشم، عمیق بودن به آدم این ظرفیت رو میده که بتونه خیلی منطقی با حوادث و رخدادهای اطرافش برخورد داشته باشه... از احساسات متنفر نیستم که عاشقش هم هستم، اما همیشه باید یه قاعده در استفاده از اون به کار ببرم...

پست های اول، حتی اگه حرفه ای ترین هم باشی، یخورده سخته... مثل تیراندازی میمونه... باید قلق اسلحه بیاد دست آدم، کم کم به اینجا هم عادت میکنم، وکم کم از این جا خواهم رفت... به رسم معهود روزگار فانی!